Drakula

Yüzyıllardır kaçtım insanlığımdan
Kan emerek büyüyordum
Korkutup kaçırmak isterken
Ruhumu kaybediyordum
Fark ettiğim yalanlarla
Karanlıkta yaşıyorum

Ne olur gelme yanıma
Seni incitirim diye korkuyorum

Ne olur gelme yanıma
Seni severim diye korkuyorum

Ne olur gelme yanıma
Seni hissederim diye korkuyorum

Aynı

Değişiyor zannettiğin dünya
Hayallerini kurduğun yaşam (yaşam)
Hepsi de senin kamburun olmuş
Tüm bu yaşananlar kâbusun olmuş

Hepsi aynı hayatlar
Hepsi aynı
Hepsi aynı hayatlar

Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri

Çaresizlik esaretindi
Kaçışların nefes alamayışlarındı
Korkularının esiri oldun
Hayallerinden korkar oldun

Hepsi aynı hayatlar
Hepsi aynı
Hepsi aynı hayatlar

Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri
Özgür olmak için kır zincirleri

Kan Çiçekleri

Topraktan Mı Sürmüş Candan Mı Kopmuş
Açar Yediveren Kan Çiçekleri
Türkü Mü Şiir Mi Ağıt Mı Yoksa
Açar Yediveren Kan Çiçekleri

Bölük Bölük Olmuş Çaylar Dereler
Hiçbiri Denize Varabilmezmiş
Duvarın Dibinde Bir Yaralı Gül
Gülleri Solduran Gülebilmezmiş

Bu Şehrin Üstünü Duman Sis Almış -üstüne
Tomurcuk Çiçekler Kana Belenmiş
Dağlar Çiçek Açmış Usta Dert Açmış –onlar dert yanmış
Umudun Goncası Kan Çiçekleri
 

Özgürlük Hapishanesi

Kendi yolunu kaybediyorken
Mutlu zannedip üzülüyordun
Cevapların seni kızdırıyorken
Ruhunu kaybetmiş hissediyordun

Fırtına kopuyor içinde
Kaçış yok özgürlük hapishanesinde

Günahlarından arınmak isterken
Şehvetin gölgesinde yaşıyordun
Tam yeniden uyandım zannederken
Beynin uyuşmadan yatamıyordun

Fırtına kopuyor içinde
Kaçış yok özgürlük hapishanesinde

Fırtına kopuyor içinde
Kaçış yok özgürlük hapishanesinde
 

Galiz

Yorgun bedenler güçlük çekiyor
Sözlerin havada çıkarın uğruna

Karanlık gelip seni bulunca
Ölüm senin için çare olmuyor

Yorgun ruhun güçlük çekiyor
Sözlerinde yalanlar çıkarın uğruna

Karanlık gelip seni alınca
Ölüm senin için çare olmuyor

Olmuş kahpe dünya bedelini istiyor
Çaresiz ruhun bunları kabul ediyor
 

İnsan

Çok değil aslında kendimden vazgeçtim
Bu benim bu yolu ben kendime seçtim
Sizleri kandırıp yolunuzdan aldım
Gerçekleri saptırdım
Sözlerim yalanlarla doluyken
Gözyaşlarımla kandırdım

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

Korkularla beslenip
Kendimi ilahlardan yaptım
İçimdeki kini sizlere katıp
Birbirinizi düşman yaptım
Benden başkasına hak verenleri hapislere attım
Özgürlüğünüzü alıp kendime bir güzel yastık yaptım

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

Çok değil aslında kendimden vazgeçtim
Bu benim bu yolu ben kendime seçtim
Sizleri kandırıp yolunuzdan aldım
Gerçekleri saptırdım
Sözlerim yalanlarla doluyken
Gözyaşlarımla kandırdım

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

İnsan her gün ölüyor
Zehri kalbinden akıyor

Ay Işığı

Ay ışığım sen yokken yanımda korkardım
Yalnızlıktan çaresiz hissederdim kendimi sonsuzlukta

Ay ışığım sözlerim bağlanırdı senin yokluğunda
İçimden geçen her kelime kaybolurdu boşlukta

Ay ışığım yeniden buluşalım gökyüzünde
Kıskansınlar yıldızlar
Yeniden aşkı yaşayalım

Ay ışığım sen yokken düşerdim sonsuz boşluklardan
Işığın aydınlatırdı benim karanlığımda

Ay ışığım yeniden gelsen ruhumu taşısan cenneti yaşasam
Sarsan beni ruhunla huzuru bulsam

Ay ışığım yeniden buluşalım gökyüzünde
Kıskansınlar yıldızlar
Yeniden aşkı yaşayalım

Ay ışığım yeniden buluşalım gökyüzünde
Kıskansınlar yıldızlar
Yeniden aşkı yaşayalım

Ay ışığım... Ay ışığım… Ay ışığım... Ay ışığım... 

Gölgeler

Gölgeler içinde hapsoldum
Korkular sarmış etrafımı
Duyuramadım sesimi
Anlatamadım kendimi

Neden niye diye sormazlar
Bir kere olsun seni anlamazlar

Korkmuş olmak yetmiyor
Kaçmak yaramıyor
İçindekini bilmekle olmuyor
Çaresizlik

Neden niye diye sormazlar
Bir kere olsun seni anlamazlar

Sorduğum binlerce soru
Sorduğum binlerce soru
Sorduğum binlerce soru
Sorduğum binlerce soru

Sorduğum binlerce soru
Aklımın duvarlarında geziyor
Her adımda beni uçurumlardan düşürüp düşürüp duruyor

Gölgeler içinde hapsoldum
Korkular sarmış etrafımı
Duyuramadım sesimi
Anlatamadım kendimi

Neden niye diye sormazlar
Bir kere olsun seni anlamazlar

 Doğunun Ezgisi

Bu şehir yorgun
Ben düştüm ateşine
Anlamlarım kayıptır
Onunla buldum kendimi
Söylenmemiş kalmasın
Tüm dünya anlasın
Ben yârimde yanarım
Aşkın ateşiyle

Ben türküleri ozanlardan öğrendim
Bu aşk için gezenlerdendim

Güneş her gün doğudan yükseliyor
Bu aşk insanın içini yakıyor

Tövbe etsem dönerim
Ah etsem ben de düşerim
Yar benim ruhumdan aldın
Seninle cennet bilirim
Söylenmemiş kalmasın
Tüm dünya anlasın
Ben yârimde yanarım
Aşkın ateşiyle

Ben türküleri ozanlardan öğrendim
Bu aşk için gezenlerdendim

Güneş her gün doğudan yükseliyor
Bu aşk insanın içini yakıyor

 Hatıra

Çok uzun zamandır sensizlik içinde kayboldum
Tüm yollarım yok olmuş kendimden vazgeçtim
Elimde kalanlar sadece hatıralar
Onlar da zaman içinde yok olurlar
Değişmiyor aslında bazı gerçekler
Ben saklasam da aklımda hala o gözlerde

Ah o gözlerle bana bakıyordun
Beni benden ediyordun

Ah o gözlerle bana bakıyordun
Beni benden ediyordun

Sevgilim boş ver artık olanları
Geçmişim kalbimde saklandı kaldı
Çaresizliği içimde hissederken kendimle
Ben saklasam da aklımda hala o gözlerde

Ah o gözlerle bana bakıyordun
Beni benden ediyordun

Ah o gözlerle bana bakıyordun
Beni benden ediyordun

Ah o gözlerle bana bakıyordun
Beni benden ediyordun

 Uçurum

Anlatsam dinler misin?
Düştüm ben canım acıdı
Aynanın karşısındayım şimdi
Göremezsin yaralarımı onlar içimde saklı

Şimdi bir uçurum kenarında bekliyorum elimde geçen rüzgâr
Ah bir kanatlarım olsa da uçup gitsem buralardan yine

Anlatsam dinler misin?
Düştüm ben canım acıdı
Aynanın karşısındayım şimdi
Göremezsin yaralarımı onlar içimde saklı

Şimdi bir uçurum kenarında bekliyorum elimde geçen rüzgâr
Ah bir kanatlarım olsa da uçup gitsem buralardan yine