Prodüktör: Jehan Barbur Yapım: Ada Müzik Klavye: Adem Gülşen Gitarlar: Eylül Biçer Bas Gitar: Murat Çopur Davul: Onur Başkurt Düzenleme: Eylül Biçer
Korkun çok gibi, bu oyun zor mu ki Kolun kırılmış, durur kınında madem Sesin incelmiş, hiç kimse bilmezmiş Konuştukça sen küçücükmüşsün zaten
Duyma, dışarısı bu kadar zor değil Susma, içerisi bildiğin kör meyil Zorla, kaçtıkların o kadar çok değil Korkma, gördüklerin bu kadar sen eğil
Kendine say renkleri, az daha yaşamak için Suç değil bu hislerin, dur deme anlaman için Gerçeğe uzak kalmadan ama Yalana yakın durmadan Nefsine yenik düşmeden ama Gönlünü yorup yok saymadan
Söz, Müzik: Jehan Barbur, Düzenleme: Eylül Biçer
Başka birine bakar gibi, bakıyorum kendime Aynada bir yalan suret, gülüyorum halime Taştan birine akar gibi, duruyorum yerimde Hayatta bir hayal suret, yürüyor mu benimle
Anladın mı bildin mi? sustukça delirdin mi? Görüldün mü, duyuldun mu, inandıkça bozuldun mu?
Bir miyim, tam mıyım, şimdi de var mıyım? Sizlere zor muyum? Anlar bunu çiçekler Konuşmaz söylemezler
Aaa—kendim olmaktan başka bir düşüm yok gücüm yok Aaaa- durabilmekten başka dileğim yok, hiç gücüm yok
Başka birine yasak gibi yaşıyorum seninle Aynada bir hayal suret, gömülüyor içimde
Çoklarından düşüyor da bunca Görmüyor gelip geçenler Eğilip alıyorum Solgun bir gül oluyor dokununca.
Ya büyük şehirlerin birinde Geziniyor kalabalık duraklarda Ya yurdun uzak bir yerinde Kahve, otel köşesinde Nereye gitse bu akşam vakti Ellerini ceplerine sokuyor Sigaralar, kâğıtlar Arasından kayıyor usulca Eğilip alıyorum, kimse olmuyor Solgun bir gül oluyor dokununca.
Şiir: Behçet Necatigil, Müzik: Fırat Tanış, Düzenleme: Eylül Biçer
Yalanan yutulan her lokmada, Gizlenmiş bir kirlenmiş çığlık. Hiroşima’daki bulutlar değil ama ustam, Dondurmalar bile zehirli artık. Çiçekler çiçek gibi kokmuyor artık Ve doğa nasıl yırtık. Bu günah dolu miras ey Allah’ım, Çocuklarımıza nasıl bıraktık?
Sevinçlerimiz bile artık mekanik, Sevgisiz saygısız otomatik. Bu şarkı birilerine çok geç artık, Bu şarkı kirlenmiş bir çığlık.
Yaylalar ovalar yağmur yağar, su yağar, zehir yağar Derelerde sularda balıklar kuşlar, Bizim için ölüyorlar. Yediğim et, içtiğim su, soluduğum hava, Önüm ardım dört yanım sobe. Bu gökyüzü bu karınca, çocuklarımız, Yok etmeyelim artık dur be! Söz: Cem Karaca, Müzik: Volkan Başaran, Düzenleme: Eylül Biçer Düet: Jehan Barbur – Can Bonomo